Demielinizacja jest procesem patologicznym układu nerwowego polegającym na rozpadzie osłonek mielinowych w ośrodkowym lub obwodowym układzie nerwowym. Choroby demielinizacyjne to zatem wszelkie choroby układu nerwowego, w których dochodzi do uszkodzenia osłonek mielinowych nerwów. Utrudnia to przewodzeniu sygnałów w zajętych nerwach, co prowadzi do pogorszenia w zakresie czucia, ruchu, postrzegania i innych funkcji w zależności od nerwów, które są zajęte.
Co jest jej przyczyną? Jak szybko postępuje? Czy można ją zatrzymać? Czy spustoszenie jakie zrobiła w układzie nerwowym da się odwrócić?
Te pytania zadają sobie od lat nie tylko lekarze, naukowcy ale także, a może przede wszystkim chorzy, którzy odczuwają codzienny trud życia borykając się z jej skutkami. Neuroborelioza, Borelioza, Stwardnienie rozsiane to tylko niektóre z chorób, którym nie obce są uszkodzenia mieliny. Na dzień dzisiejszy nie ma skutecznego leku, cudownej tabletki, która spowoduje, że to co uszkadzało się przez lata, cudownie zregeneruje się w ciągu kilku dni. Nasz organizm tak nie działa. Gdy uszkodzimy sobie skórę, także musi upłynąć czas, aby wróciła do pierwotnego wyglądu. Jedyne co możemy zrobić to pomóc swojemu organizmowi w jej odbudowie. Podobnie jest w przypadku demielinizacji. Wielu lekarzy twierdzi, że mieliny nie da się odbudować. Całe szczęście jest ich coraz mniej, a coraz więcej zaczyna przepisywać specyfiki wspomagające proces jej regeneracji.
Czy są jakiekolwiek badania, z których wynikałoby, że mielina się nie regeneruje i nie możemy w żaden sposób przyspieszyć tego procesu lub zapobiegać, żeby nie nastąpił?
Otóż nie ma. Na przestrzeni lat możemy zaobserwować jednak badania dotyczące tego, co należy zrobić, żeby wspomóc proces odbudowy mieliny. Jednym z lekarzy, którzy zastanawiali się nad przyczyną rozpadu mieliny był dr Klenner. Zauważył on podczas badań, że u zwierząt, którym podawano żywność pozbawioną witamin z grupy B dochodziło do rozpadu osłonek mielinowych. Badania na ten temat zostały opublikowane w czasopiśmie medycznym “Archives of Pathology” już w 1932 roku. Kolejnym lekarzem który pochylił się nad problemem demielinizacji był Dr H.T. Mount z Kanady, który przez prawie 30 lat obserwował pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, jednocześnie podając im witaminy z grupy B, a także rozpuszczalne w tłuszczach A i D. Stan wszystkich pacjentów ulegał poprawie włącznie z ustępowaniem symptomów. Jego wyniki i obserwacje można było także przeczytać w czasopiśmie medycznym “Canadian Medical Association Journal” w 1973 r.
To jedne z wielu przykładów świadczące o tym, iż odpowiednia suplementacja może spowodować, iż jesteśmy w stanie poprawić stan swojego zdrowia.
Od 1973 r. do dzisiaj prowadzone są liczne badania i obserwacje, z których wynika, iż mielina może się odbudować. Jednym z ostatnich badań dotyczących leczenia stwardnienia rozsianego i odbudowy mieliny były badania kliniczne prowadzone pod kierownictwem dr. Tourbah, które opierało się na dużych dawkach biotyny. U pacjentów, którym podawano odpowiednie dawki biotyny (300mg) doszło do znacznej poprawy niepełnosprawności według skali EDSS mierzącej stopień niewydolności ruchowej.
